برکات حضرت ولی عصر (کتاب)«برکات حضرت ولی عصر عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف » اثر سید جواد معلم، بازنویسی و خلاصه کتاب «العبقری الحسان فی احوال مولینا صاحب الزمان»، نوشته شیخ علی اکبر نهاوندی بوده که در آن، مجموعه‌ای از حکایات تشرف یافتگان به محضر امام عصر عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف گردآمده است. ۱ - معرفی اجمالیکتاب به زبان فارسی و در سال ۱۴۱۹ ق نوشته شده است. انگیزه نگارنده، معرفی هر چه بیشتر امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و نقل قضایایی است که بتواند تاثیر عملی و اخلاقی بر افراد داشته باشد. ۲ - ساختارکتاب با مقدمه نویسنده آغاز شده و داستان‌های کتاب، در پنج بخش گنجانده شده است: تشرف یافتگان در عالم بیداری، مشاهدات و مکاشفات، رؤیاهای صادقه، تجلیات حضرت، توسلات به حضرت. نویسنده از مجموعه پنج بخش العبقری الحسان، تنها بخش دوم جلد اول (المسک الاذفر) و بخش اول جلد دوم (الیاقوت الاحمر) را تلخیص و بازنویسی کرده و سعی او بر این بوده که قضایا و تشرفاتی که در زمان غیبت اتفاق افتاده است، نقل شود؛ چرا که معتقد است، قضایای حین تولد تا زمان شهادت امام حسن عسکری علیه‌السّلام در کتب شرح حالات آن حضرت، زیاد نقل شده است. وی به خاطر طولانی نشدن کتاب، منابع و مستندات را حذف کرده و از نقل داستان‌های دیگر که ارتباط مستقیم به ملاقات با امام علیه‌السّلام نداشته، خودداری کرده است. نویسنده پیرامون علت بازنویسی کتاب العبقری الحسان، به چند نکته اشاره کرده است؛ از جمله این که: ۱- چاپ آن سنگی بوده و مطالعه آن برای همه ممکن نیست. ۲- انشاء و شیوه نگارش آن مربوط به چند دهه گذشته بوده و گاهی به خاطر عبارات و الفاظ فارسی اصیل و عربی نامانوس، فهمیدن آن مشکل است. ۳- بخش‌های مختلف آن جنبه عمومی نداشته و بعضی از آن‌ها صرفا برای رد شبهات و اشکالات درباره آن حضرت است. در نقل قضایا، سعی نویسنده بر آن بوده که آن چه اتفاق افتاده و یا گفته شده، به خواننده منتقل شود؛ به همین جهت الفاظ و عبارات به زبان ساده و روان امروزی تغییر داده شده و بعضی از توضیحاتی که خارج از اصل قضیه بوده، حذف شده است. ۳ - گزارش محتوانویسنده در مقدمه، علت تشرف برخی از افراد به محضر امام علیه‌السّلام و فواید بازگو کردن این قضایا را ذکر کرده و پس از بیان شرح حال مؤلف، به نکاتی پیرامون چگونگی نقل قضایا اشاره کرده است. ۳.۱ - شناخت امام زمان در هنگام تشرفدر بخش اول، قضایای کسانی که در بیداری به حضور امام زمان علیه‌السّلام رسیده‌اند، در دو بخش، نقل شده است: ۱- کسانی که هنگام تشرف آن حضرت را شناخته‌اند؛ حاج شیخ محمد کوفی شوشتری، اسماعیل هرقلی ، جعفر نعلبند اصفهانی ، محمد بن عیسی بحرینی از جمله این افراد می‌باشند. ۳.۲ - عدم شناخت امام زمان در هنگام تشرف۲- افرادی که بعد از تشرف شناخته‌اند؛ مانند: سید مهدی قزوینی، حاج ملا هاشم صلواتی، علامه حلی ، شهید ثانی و... در جریان تشرف ملااحمد مقدس اردبیلی به نقل از یکی از شاگردان ایشان، چنین آمده است که: شبی در صحن مقدس امیرالمؤمنین علیه‌السّلام ، مقدس اردبیلی را دیده که به طرف حرم میرفته و با این که در بسته بوده، باز شده و مقدس وارد گردید است و مثل اینکه با کسی صحبت می‌کند. بعد بیرون آمدن، به طرف مسجد جامع کوفه رفته و در محراب شهادت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام ، با شخصی صحبت می‌کند. این شاگرد می‌گوید: مقدس بعد از بیرون آمدن، متوجه من شد و بعد از این که ایشان را قسم دادم، به شرط این که تا زمانی که ایشان زنده است، این مسئله را به کسی نگویم، جریان را برایم این گونه تعریف کرد که: در حرم مطهر امیرالمؤمین علیه‌السّلام از ایشان خواستم که جواب سؤالاتم را بدهند، ایشان فرمودند: به مسجد کوفه برو و مسائلت را از قائم عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف بپرس؛ زیرا امام زمان تو است. من نیز به مسجد رفته و آن‌ها را از حضرت حجت پرسیدم. ۳.۲.۱ - تشرف در حال مشاهده زیارتدر دوم، قضایای کسانی نقل شده است که امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف را در حالت مکاشفه یا مشاهده زیارت کرده‌اند؛ از جمله: ملا محمدتقی مجلسی ، شیخ حر عاملی ، میرزا مقیم قزوینی ، محمدحسن مازندرانی و... نویسنده به این نکته اشاره کرده است که مکاشفه ، حالتی است بین خواب و بیداری و شخصی که مکاشفه برایش اتفاق می‌افتد، چیزهایی را می‌بیند یا می‌شنود که مربوط به حواس ظاهری نیست، بلکه به ادراکات روحی و معنوی او بر می‌گردد. وی فرق مکاشفه با خواب را این گونه تعریف کرده است که شخص خواب، حواس ظاهری اش چیزی را درک نمی‌کند؛ اما در مکاشفه، ضمن این که روح مشغول دیدن حقایق است، در همان زمان، گوش ظاهری، صداهای اطراف را هم می‌شنود. وی معتقد است، این حالات غالبا نشان دهنده آن است که شخص نسبت به چیزی که در مکاشفه یا مشاهده دیده است، علاقه زیادی داشته و به خاطر انقطاع از دیگران و اطراف خود، چنین حالتی را به طور موقت یا دائم به دست آورده است. ۳.۲.۲ - تشرف در حال رؤیادر سوم، خواب کسانی که در علام رؤیا به حضور امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف رسیده‌اند، ذکر شده است. آنچه موجب اعتماد نویسنده به رؤیای این افراد شده، جدای از شخصیت ایشان و قرائن موجود، توام بودن خواب ایشان با معجزه یا امثال آن بوده است. برخی از این افراد عبارتند از: ملا محمود علاقی ، شیخ عبدالحسین حویزاوی ، ملا محمد حسن قزوینی و... ۳.۲.۳ - توسلدر چهارم، قضایایی ذکر شده است که در آن‌ها اشخاص متوجه نور یا صدا و یا عطر مبارک آن حضرت شده‌اند؛ از جمله: شنیدن دعای حضرت توسط سید بن طاووس ، مشاهده نور حضرت توسط زنی صالحه، استشمام عطر حضرت در سرداب مطهر، حکایت عطار بصراوی و... در آخرین بخش، قضایایی ذکر شده است که در آن‌ها، اشخاص به ساحت مقدس امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف متوسل شده و از توسل خود به نتایجی رسیده‌اند؛ مانند: توسل ملا محمود عراقی و امام جمعه تبریز ، سید محمد باقر شفتی، سید عبدالرحیم خادم مسجد، آقا نجفی اصفهانی و... قضایا و اتفاقاتی که در کتاب ذکر شده، بسیار آموزنده و تاثیرگذار بوده و توانسته است تا حدودی غرض مؤلف در این زمینه را تامین نماید. ۴ - وضعیت کتابفهرست مطالب در ابتدای کتاب آمده است. پاورقی‌ها به ذکر منابع و توضیح کلمات متن پرداخته است. [۱]
«امام مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف در آینه قلم کارنامه منابع پیرامون امام مهدی علیه‌السّلام و مهدویت»، پارسا با مشارکت بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و انتشارات مسجد جمکران، (۱۳۸۸)، قم، مؤسسه اطلاع رسانی اسلامی مرجع، ج۱، ص۳۷.
۵ - پانویس
۶ - منبعنرم افزار کتابخانه مهدویت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. رده‌های این صفحه : کتاب شناسی | کتب مهدویت
|